Doorzetten
Door mijn perfectionisme ben ik een doorzetter en behaal ik mijn doelen. Mijn lat ligt zeer hoog en ik heb er geen moeite mee om ze nog wat bij te stellen als ik weet dat het leidt naar een verbetering. Mijn perfectionisme houdt me bezig, maakt mijn leven boeiend en interessant want ik ben steeds in beweging. Ik voel me er dynamisch door en ook wel succesvol. Mijn arendsoog heeft alles gezien en ik voel me ook niet beroerd om de zaken die fout lopen aan te pakken.
Soms maakt mijn perfectionisme me ook wel moe. Want het zorgt ervoor dat ik altijd bezig ben en eigenlijk nooit content ben. Ook het ongeduld dat gepaard gaat met mijn perfectionisme zorgt voor de nodige stress. Voor mijn omgeving ben ik niet altijd een pretje want ik ben veeleisend voor mezelf maar ook voor anderen. Ik heb graag dat ze doen wat ik zeg want ik weet hoe het op de beste manier moet. Ook het vele ‘moeten’ is soms lastig. Ik ervaar ook wel dat ik de dingen vanzelfsprekend vindt. Oh ja, en ik vergeet dan ook nog dat ik behoorlijk kritisch ben.
Onlangs stelde ik mezelf de volgende vraag:
‘Hoe zou mijn leven eruitzien als ik wat minder perfectionistisch was’?
Heel eerlijk, ik kon er geen antwoord op bedenken. Mijn perfectionisme is een deel van mijn leven. Het hoort bij mij en het maakt me gelukkig en ongelukkig tegelijkertijd.
Maar wat weegt nu het zwaarste door? Als ik de film van mijn leven afspeel dan heb ik een paar dieptepunten gehad doordat ik slaaf geworden was van mijn perfectionisme. Door altijd te focussen op wat er niet was en wat er verkeerd liep, ontnam ik mezelf mijn eigen geluk. Maar als ik de slotsom maak dan moet ik toegeven dat ik best wel trots ben op wat ik bereikt heb. En dat is wel dankzij mijn streven naar meer en beter.
Je wordt ouder & wijzer
Door ouder en wijzer te worden, en natuurlijk ook door mijn hele transformatieproces, heb ik geleerd om te kijken naar wat er wel is. Elke waarde heeft zijn positieve en negatieve aspecten en zo is het ook met perfectionisme. Geef me 5 minuten de tijd en ik kan mezelf de grond in boren met wat er allemaal verkeerd is aan mijn perfectionisme. Maar wat levert me dat op? Niemand wordt daar gelukkiger van!
Geef me diezelfde 5 minuten om op te sommen welke geschenken mijn perfectionisme me geeft, dan weet ik niet of ik met 5 minuten genoeg heb! Door te leren kijken naar wat de positieve eigenschappen zijn, heb ik ook leren inzien dat ik niet beschaamd hoef te zijn. Ik moet niet langer te vechten tegen mezelf. Integendeel, ik mag mezelf aanvaarden met al mijn zotte en rare kantjes. En dat maakt je wel gelukkig. Het besef dat je wel gelukkig kan zijn met jouw perfectionisme geeft ademruimte en zorgt voor een zekere beweging.
Als perfectionist ben je al krampachtig genoeg! Dus stel je eens voor wat er zou veranderen als je jezelf wat ruimte geeft. Als je inziet hoe mooi het leven is als alles perfect verloopt!
Voor mij is perfectionisme een zege. Mijn grootste troef! Ik ben een kwaliteitszoeker en ik ben er trots op!
