Door de snelle wereld waarin wij leven, jagen we aan hoog tempo onze doelen en dromen achterna. We hanteren een focus en een ijzeren discipline om actieplannen om te zetten in successen. We houden van ambitieuze mensen in ons team en uiteraard is het fijn om het einde van de maand beloond te worden voor de prestaties die we geleverd hebben. We vinden het heel normaal dat, als we mensen aantrekken in onze organisatie, dat zij dezelfde doelen en dromen voor ogen hebben. Het is in de rekrutering een hele uitdaging om de witte raven te vinden die écht matchen met jouw organisatie en die dan ook nog bereid zijn om mee te werken aan jouw onderneming. Wanneer we zo’n witte raaf vinden dan koesteren we die en dagen we die uit om naar de next level te gaan. Zijn die witte raven dan de perfectionisten onder ons?
Wat ik hier beschrijf klinkt voor veel ondernemers heel bekend in de oren, toch? We zijn net allemaal op zoek naar die mensen die samen onze ondernemersdroom najagen.
Maar waar past dan het perfectionisme in dit plaatje? En waar komt die burn-out vandaan?
Het zijn twee thema’s die vandaag heel hard leven. Vanuit mijn eigenwijze visie en ervaring stel ik dat je van perfectionisme geen burn-out krijgt.
Perfectionisme is een kwaliteit. Het is een essentieel talent dat je kan inzetten om doelen te bereiken. Je ontwikkelt er een hoge mate van discipline mee en het zorgt ervoor dat je zaken afwerkt. Perfectionisme is een deugd. Als we allemaal wat meer perfectionistisch zouden zijn dan zou het toch allemaal vlekkeloos verlopen. Afspraken zouden nagekomen worden, een woord is een woord. Taken zouden tot in de puntjes afgewerkt zijn en iedereen zou ownership nemen over zijn zaken. Dit is toch zalig binnen een organisatie?
Mijn ervaring leert me dat een burn-out net komt omdat niet iedereen dat ownership neemt. Dat afspraken niet altijd worden nagekomen. En dat er eindeloos vergaderd wordt zonder dat er knopen worden doorgehakt om dan tot de conclusie te komen dat er een nieuwe meeting moet ingepland worden. Burn-out komt van ‘te veel’. Te veel werk omdat collega’s hun werk niet (goed) hebben gedaan. Of te veel frustraties omdat je ziet hoe het beter kan maar dat niemand jouw verbeterpunten aanneemt. En ik stel dit enkel nog maar binnen de werksfeer.
Burn-out krijg je niet door te veel of te hard te werken.
Burn-out krijg je niet door te veel of te hard werken en al zeker niet als je het met je hele hart en ziel doet. Een burn-out krijg je doordat je dingen doet tegen je zin en het toch blijft volhouden. Een burn-out krijg je doordat je te veel hooi op je vork neemt en gefrustreerd bent omdat anderen het er zich zo gemakkelijk van afmaken. Een burn-out krijg je omdat er mensen in jouw omgeving zijn die hun verantwoordelijkheid niet opnemen en dat je het daardoor allemaal dan maar zelf doet. Een burn-out krijg je omdat je niet gelukkig bent in het leven waarin je zit en je geen knopen doorhakt. Een burn-out heeft zoveel oorzaken maar perfectionisme is er geen van. De enige link die ik kan maken is inderdaad dat je als perfectionist de lat heel hoog legt, maar wat is daar mis mee? Door dat mijn hele leven te doen, heb ik verdomd mooie doelen bereikt en ben ik trots op mijn prestaties. Mijn perfectionisme is mijn buddy en ik heb haar aanvaard als mijn trouwe maatje die me helpt om mijn focus te bewaren.
En ja ik geef toe dat ik ook een burn-out heb gehad. Maar was dat door mijn perfectionisme? Ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat die burn-out kwam doordat ik mijn leven niet voluit leefde. Ik maakte te veel compromissen en reed door het leven met een handrem op. De burn-out was er omdat ik niet gelukkig was. Mijn vuur was gedoofd en de zin om te ondernemen had ik laten ondersneeuwen. Het is pas wanneer ik mijn essentie heb leren omarmen dat ik terug in beweging ben gekomen. Door mijn kern – mijn perfectionisme – te aanvaarden, ben ik beginnen groeien. Negativiteit helpt je niet vooruit. Het is pas wanneer je naar de kwaliteiten van je kern leert kijken dat er beweging komt.
Perfectionisme is een talent dat moet gekoesterd worden.
Perfectionisme is een talent dat moet gekoesterd worden i.p.v. zo’n negatieve lading eraan te geven. Stel je eens voor wat er zou gebeuren als we vanuit een positieve intentie naar perfectionisme zouden kijken? Ik kan je garanderen dat er veel minder spanning zou zijn op de werkvloer. Elke perfectionist zou terug ademruimte krijgen i.p.v. zich te moeten schamen over zijn essentie. Stel je eens voor dat je tegen een perfectionist zegt dat hij/zij moet stoppen met perfectie na te streven? Ik wens je veel succes, want dit is hetzelfde als tegen een topsporter zeggen dat hij moet stoppen met winnen. Het is onmogelijk om te stoppen met perfect te willen zijn. Het negatieve imago dat over perfectionisme wordt gehangen, leidt volgens mij tot een schaamte. Alsof het niet meer oké is om perfect te willen zijn.
Wel dames en heren, ik geef jullie mee: ik ben trots op mijn perfectionisme en het is mijn missie om elke perfectionist ook trots te laten zijn op zijn talent. Ik wil elke perfectionist doen inzien om alle positieve elementen van perfectionisme te omarmen en in de wereld te zetten. We zijn helemaal oké zoals we zijn!
